Αριθμός Απόφασης: 12028/2014
Δικαστήριο: Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών
Πηγή: ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
Α. Ιστορικό Πλαίσιο
Η αιτούμενη, υπήκοος Ιορδανίας και Ελλάδας, ισχυρίζεται ότι δικαιούται η ίδια και το κυοφορούμενο τέκνο της διατροφής από τον καθού η αίτηση, επίσης διπλής – κατόπιν πολιτογράφησης – υπηκοότητας, οποίος τυγχάνει πατέρας του τέκνου και σύζυγος αυτής. Ισχυρίζεται δε ότι η έγγαμη συμβίωσή τους διασπάσθηκε οριστικά για λόγους που αφορούν αποκλειστικά τον καθού. Το ύψος της αιτούμενης διατροφής, λαμβανομένων υπόψιν των βιοτικών αναγκών της αιτούμενης και του κυοφορούμενου, ανέρχεται στο ποσο των 600 και 400 ευρώ αντιστοίχα μηνιαίως, λόγω δε της συνδρομής κατεπείγουσας περίπτωσης, αιτείται προσωρινής διατροφής μέχρι τη γέννηση του τέκνου, νομιμοτόκως από την επίδοση της αίτησης. Επιπλέον, αιτείται και την καταδίκη του καθού στη δικαστική δαπάνη.
Β. Νομικό Πλαίσιο
Άρθρα 69 παρ. 1 εδ. ε, 176, 179, 191 παρ. 2, 682 επ., 728, 729 και 735 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας
Άρθρα 14, 15, 16 34, 35, 36, 340, 341, 345, 1389, 1390, 1391, 1392, 1443, 1496 και 1498 Αστικού Κώδικα
Άρθρο 3 β’ του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου της 18.12.2008 για τη διεθνή δικαιοδοσία, το εφαρμοστέο δίκαιο, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων και τη συνεργασία σε θέματα υποχρεώσεων διατροφής
Άρθρο 249 παρ. 2 ΣυνθΕΚ
Γ. Απόφαση
Η αίτηση εισάγεται παραδεκτώς και αρμοδίως προς συζήτηση κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682 επ. ΚΠολΔ). Το δικαστήριο έχει διεθνή δικαιοδοσία, λόγω της συνήθους διαμονής της αιτούσας στην Ελλάδα, κατά άρθρο 3 β’ του κανονισμού (ΕΚ) 4/2009 του Συμβουλίου της 18.12.2008 το οποίο και υπερισχύει έναντι αντίθετων διατάξεων εσωτερικού δικαίου (άρθρο 249 παρ. 2 ΣυνθΕΚ). Το αίτημα δε για προσωρινή επιδίκαση διατροφής του κυοφορούμενου απορρίπτεται ως απαράδεκτο ως προώρως ασκηθέν, καθώς κατά το άρθρο 69 παρ. 1 εδ. ε ΚπολΔ δικαστική προστασία αξιώνεται όταν από την πλήρωση αίρεσης ή την επέλευση γεγονότος εξαρτάται το απαιτητό του δικαιώματος και όχι η συνδρομή των όρων του γεγογότος οι οποίοι και πρέπει να συντρέχουν κατά το χρόνο της συζήτησης. Εν προκειμένω, το δικαίωμα γεννάται όταν το κυοφορούμενο γεννηθεί ζωντανό (άρθρα 34, 35, 36 ΑΚ). Κατά το μέρος που κρίθηκε παραδεκτή η αίτηση τυγχάνει και νόμιμη, βάσει των διατάξεων με εφαρμοστέο το ελληνικό δίκαιο, ως το δίκαιο της τελευταίας κοινής συνήθους διαμονής (άρθρα 14, 15 και 16 ΑΚ, ήτοι στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1443, 1496, 1498, 340, 341, 345 ΑΚ, 176, 191 παρ. 2, 728, 729, 735 ΚπολΔ). Το αίτημα όμως για καταβολή των τόκων από την επομένη της επίδοσης είναι νόμω αβάσιμω, καθώς σε μηνιαίες παροχές ο νόμιμος τόκος οφείλεται για κάθε μηνιαία δόση από την επομένη της καθυστέρησης μέχρι την εξόφληση (άρθρα 729 ΚΠολΔ, 1443 και 1496 ΑΚ).
Κατόπιν εξέτασης όλων των αποδεικτικών στοιχείων που προσκομίστηκαν από τους διαδίκους, καθώς όλων όσων αναπτύχθηκαν προφορικά στο ακροατήριο, το δικαστήριο κάνει δεκτά τα εξής πραγματικά περιστατικά:Οι διάδικοι, ιορδανικής και ελληνικής υπηκοότητας, τέλεσαν τον πολιτικό τους γάμο στις 11.7.2011 στη Δομβραίνα Βοιωτίας. Ο καθού είναι φαρμακοποιός και διατηρεί φαρμακείο στην ως άνω περιοχή και έχει αποκτήσει από το γάμο του με την αιτούσα τέκνα, γεννημένα στην Ελλάδα, ενώ πέμπτο τέκνο κυοφορείται από την αιτούσα. Το 2013 μετέβησαν στην Ιορδανία λόγω της οικονομικής κρίσης στην ημεδαπή. Η έγγαμη συμβίωσή τους εξ αρχής δεν ήταν αρμονική λόγω της συνεχούς ανάρμοστής συμπεριφοράς του καθού, ο οποίος μάλιστα χειροδικούσε εναντίον της αιτούσας, με αποτέλεσμα από τον Απρίλιο του 2014 οι διάδικοι να βρίσκονται σε διάσταση. Μετά από σχετικό επεισόδιο βίας, η αιτούσα εγκατέλειψε τη συζυγική στέγη και μετέβη στην Αθήνα. Ο ισχυρισμός του καθού περί εξωσυζυγικής σχέσης της αιτούσας δεν πιθανολογείται από κανένα αποδεικτικό μέσο.
Με βάσει τα ανωτέρω, η αιτούσα διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία και συνεπώς δικαιούται διατροφής. Το δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψιν τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία του καθού, καθώς και τις δαπάνες, την έλλεψη προηγούμενης εργασιακής εμπειρίας της αιτούσας και την έλλειψη δυνατότητάς της να εργαστεί άμεσα λόγω της επικείμενης γέννησης του τέκνου, επιδικάζει προσωρινή διατροφή στην αιτούσα το ποσό των 400 ευρώ.
Επομένως, ενόψει του επείγοντος χαρακτήρα, η αίτηση γίνεται δεκτή ως νόμω και ουσία βάσιμη στο μέρος που αφορά την επιδίκαση διατροφής για την αιτούσα, και το δικαστήριο διατάσσει τον συμψηφισμό των δικαστικών εξόδων των διαδίκων λόγω της συζυγικής ιδιότητας (άρθρο 179 ΚπολΔ).
Πηγή: ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ, εδώ…
