Με τις αποφάσεις του που εκδόθηκαν σήμερα, το Δικαστήριο επικυρώνει τις διατάξεις της 16ης Οκτωβρίου 2014 επί των προσφυγών ακυρώσεως κατά της δηλώσεως της Ευρωομάδας της 25ης Μαρτίου 2013. Αντιθέτως, αναιρεί τις διατάξεις της 10ης Νοεμβρίου 2014 επί των αγωγών αποζημιώσεως, ενώ, συγχρόνως, απορρίπτει επί της ουσίας τις εν λόγω αγωγές.
Όσον αφορά τις αιτήσεις αναιρέσεως οι οποίες αφορούσαν τις προσφυγές ακυρώσεως κατά της δηλώσεως της Ευρωομάδας του Μαρτίου του 2013 (συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-105/15 P έως C-109/15 P), το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο ορθώς έκρινε ότι η δήλωση της Ευρωομάδας δεν ήταν δυνατό να θεωρηθεί ως κοινή απόφαση της Επιτροπής και της ΕΚΤ. Συγκεκριμένα, τα καθήκοντα που ανατίθενται στην Επιτροπή και στην ΕΚΤ στο πλαίσιο της Συνθήκης για τον ΕΜΣ δεν παρέχουν ιδία εξουσία λήψεως αποφάσεως, πολλώ δε μάλλον που οι ενέργειες των εν λόγω δύο οργάνων στο πλαίσιο της ως άνω Συνθήκης δεσμεύουν μόνον τον ΕΜΣ. Το γεγονός ότι η Επιτροπή και η ΕΚΤ συμμετέχουν στις συνεδριάσεις της Ευρωομάδας δεν μεταβάλλει τον χαρακτήρα των δηλώσεων της τελευταίας, και επομένως δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η δήλωση της Ευρωομάδας του Μαρτίου 2013 αποτελεί έκφραση της εξουσίας λήψεως αποφάσεων των δύο αυτών θεσμικών οργάνων της Ένωσης. Τέλος, το Δικαστήριο επισημαίνει ότι η θέσπιση, από τις κυπριακές αρχές, του αναγκαίου νομικού πλαισίου για την αναδιάρθρωση των τραπεζικών ιδρυμάτων δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ως επιβληθείσα από μια υποτιθέμενη κοινή απόφαση της Επιτροπής και της ΕΚΤ η οποία έλαβε τη μορφή της δηλώσεως της Ευρωομάδας του Μαρτίου του 2013. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο απορρίπτει τις αιτήσεις αναιρέσεως και επικυρώνει τις διατάξεις του Γενικού Δικαστηρίου της 16ης Οκτωβρίου 2014.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-8/15 P, C-9/15 P και C-10/15 P και συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-105/15 P, C-106/15 P, C-107/15 P, C-108/15 P και C-109/15 P
