ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑΔΙΚΑΙΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ - ΔΙΚΑΙΟ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ & ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝΑθέμιτος Ανταγωνισμός – Αθέμιτη απόσπαση πελατείας – Εκμετάλλευση ξένης φήμης και οργάνωσης – Διάδοση βλαπτικών ειδήσεων

16 Φεβρουαρίου 20170

Κατά το άρθρο 1 του Ν 146/1914 «περί αθέμιτου ανταγωνισμού» απαγορεύεται κατά τις εμπορικές, βιομηχανικές, εργολαβικές και γεωργικές συναλλαγές κάθε προς το σκοπό ανταγωνισμού γενομένη πράξη αντικείμενη στα χρηστά ήθη, ο δε παραβάτης δύναται να εναχθεί προς παράλειψη και προς ανόρθωση της προσγενόμενης ζημίας.

Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι, για την πλήρωση του πραγματικού του εν λόγω κανόνα, απαιτείται

α) πράξη με σκοπό τον ανταγωνισμό προς την από άλλον ασκούμενη εμπορική ή βιομηχανική επιχείρηση, β) αντίθεση της πράξης ανταγωνισμού στα χρηστά ήθη, ως κριτήριο των οποίων χρησιμεύουν οι ιδέες του εκάστοτε χρηστώς και εμφρόνως σκεπτόμενου κοινωνικού ανθρώπου εντός του συναλλακτικού κύκλου, στον οποίο εκδηλώνεται η ανταγωνιστική πράξη και

γ) σχετική αγορά όπου αναπτύσσεται η δραστηριότητα των επιχειρήσεων που βρίσκονται σε σχέση ανταγωνισμού.

Τέτοια πράξη, η οποία εμπίπτει στην πιο πάνω γενική ρήτρα, μπορεί να θεωρηθεί και η απόσπαση πελατείας με τη συνδρομή όμως ειδικών συνθηκών, που την καθιστούν αθέμιτη, καθόσον κατ αρχήν η απόσπαση πελατών είναι σύμφωνη με την υγιή λειτουργία του ανταγωνισμού. Η παρότρυνση, όμως, πελάτη από τρίτον ανταγωνιστή να αθετήσει τις συμβατικές του υποχρεώσεις, να αποστεί από αυτές ή να καταγγείλει τη σύμβαση, για να συνάψει σύμβαση με αυτόν, προσφέροντας για την υποκίνηση αυτή και την επίτευξη του ανταγωνιστικού σκοπού, μεγαλύτερο αντάλλαγμα, με σκοπό ανταγωνισμού, είναι πάντοτε αθέμιτη ανταγωνιστική ενέργεια.

Περαιτέρω, κατά το άρθρο 11 εδ. α του Ν 146/1914, ο προς το σκοπό ανταγωνισμού ισχυριζόμενος ή διαδίδων όσον αφορά την εργασία ή την επιχείρηση ετέρου, το πρόσωπο του ιδιοκτήτου ή διευθυντού αυτής, τα εμπορεύματα ή τις βιομηχανικές εργασίες τρίτου, ειδήσεις δυνάμενες να βλάψουν τις εργασίες της επιχειρήσεως ή την εμπορική πίστη αυτού, υποχρεούται, εφόσον τα διαδοθέντα δεν είναι, κατά τρόπο ευαπόδεικτο αληθή, σε ανόρθωση της, στον αδικηθέντα, προσγενομένης ζημίας. Στοιχεία της παραπάνω διατάξεως είναι:

α) σκοπός αθέμιτου ανταγωνισμού,

β) ισχυρισμός ή διάδοση βλαπτικών ειδήσεων,

γ) οι ειδήσεις πρέπει να αφορούν, είτε την εργασία ή την επιχείρηση άλλου, είτε το πρόσωπο του ιδιοκτήτου ή διευθυντού αυτής, είτε τα εμπορεύματα ή τις βιομηχανικές εργασίες άλλου,

δ) οι ειδήσεις, πρέπει να είναι ικανές να βλάψουν τις εργασίες της επιχειρήσεως ή την εμπορική κίνηση άλλου και

ε) οι ειδήσεις να μην είναι, κατά τρόπο ευαπόδεικτο, αληθείς.

Με βάση την απόφαση ΜΕφΑθ 68/2016

[…] Αποδείχθηκαν πλήρως, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με το από 1.1.2012 ιδιωτικό συμφωνητικό, που έχει νόμιμα δημοσιευθεί, ο … του … και ο … του … συνέστησαν για αόριστο χρόνο ετερόρρυθμη εμπορική εταιρία με την επωνυμία «… ΕΕ» και το διακριτικό τίτλο «…», στην οποία συμμετείχαν ο μεν πρώτος, ως ομόρρυθμος εταίρος, διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος, με ποσοστό 95%,ο δε δεύτερος ως ετερόρρυθμος εταίρος, με ποσοστό 5%. Σκοπός της ανωτέρω εταιρίας ήταν, μεταξύ άλλων, το χονδρικό εμπόριο προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών και οι υπηρεσίες εγκατάστασης πακέτων λογισμικού ή επεκτάσεων. […] Με το από 9.8.2012 ιδιωτικό συμφωνητικό, που έχει νόμιμα δημοσιευθεί, συμφωνήθηκε ότι η εταιρία «… ΕΕ» θα συνεχιστεί με την επωνυμία «… ΕΕ», με τον ίδιο εταιρικό σκοπό, […]. Το κύριο μέρος της δραστηριότητας της ανωτέρω εταιρίας συνίστατο στην προώθηση των συστημάτων διαχείρισης επιχειρησιακών πόρων για τις αναπτυσσόμενες επιχειρήσεις της ΑΕ με την επωνυμία … ΑΕ. Η τελευταία είναι εταιρία παραγωγής προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, των οποίων είναι ιδιοκτήτρια και παραχωρεί την άδεια χρήσης τους στους πελάτες με σύναψη σχετικής σύμβασης. Παρέχει επίσης υπηρεσίες συντήρησης και υποστήριξης των προγραμμάτων αυτών, διατηρώντας σημαντικό δίκτυο συνεργατών – μεταπωλητών, που καλύπτει όλη την Ελλάδα.

[…] Ο πρώτος εναγόμενος γνώρισε τον … το έτος 2004, όταν ο τελευταίος εργαζόταν ως υπάλληλος στην … ΑΕ. Παρότι ο πρώτος εναγόμενος δεν διέθετε πιστοποίηση της … ΑΕ είχε επαρκείς γνώσεις εγκατάστασης και συντήρησης των λογισμικών προγραμμάτων της ανωτέρω εταιρίας, γι αυτό και ο …-το έτος 2010, επειδή ο ίδιος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πελατών της εταιρίας του, πρότεινε στον πρώτο εναγόμενο να τον βοηθά στην εκτέλεση των παραγγελιών και συντηρήσεων, αυτός δε συμφώνησε, καθόσον κατά το χρόνο αυτό η προαναφερόμενη εταιρία του αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα και είχε παύσει τη δραστηριότητα της […]. Έτσι από τότε ο πρώτος εναγόμενος προωθούσε προγράμματα της ανωτέρω εταιρίας και παρείχε τεχνική υποστήριξη σ αυτά για λογαριασμό των εταιριών του …, αντί μηνιαίας αμοιβής 2.500 ευρώ […].

Μετά το θάνατο του …, ο οποίος ήταν η «ψυχή» της ανωτέρω εταιρίας και συμμετείχε ενεργά για την πραγματοποίηση του σκοπού της, προέκυψαν επί τετράμηνο περίπου προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ της συζύγου του θανόντος και των λοιπών συγκληρονόμων, τα οποία, σε συνδυασμό με την έλλειψη γνώσης του αντικειμένου της εταιρίας από αυτούς, δημιούργησαν δυσλειτουργία στην εταιρία, τη δραστηριότητα της οποίας επιθυμούσαν να συνεχίσουν οι γονείς και ο αδελφός του, δήλωσαν δε αυτό στον πρώτο εναγόμενο. Ο αδελφός του θανόντος … και η σύζυγός … με την καθημερινή παρουσία τους στην έδρα της εταιρίας προσπαθούσαν να κατανοήσουν τη λειτουργία της, βοηθούμενοι από τον … στον τομέα των λογιστικών και ερχόμενοι σε επικοινωνία με τα αρμόδια πρόσωπα της … ΑΕ.

Όμως, ο πρώτος εναγόμενος …, ο οποίος ήταν αυτός που είχε επαφή τόσο με τη … ΑΕ, όσο και με το σύνολο των πελατών και γενικότερα είχε πλήρη εικόνα του τρόπου λειτουργίας της εταιρίας, δεν τους ενημέρωνε, δεν λογοδοτούσε σ αυτούς και αρνείτο να συνεργαστεί, παρότι εξακολουθούσε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στους πελάτες της εταιρίας και να λαμβάνει τη συμφωνηθείσα αμοιβή του. […]

Εξάλλου από τα ίδια αποδεικτικά μέσα αποδείχτηκε ότι κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, αλλά και μεταγενέστερα ο πρώτος εναγόμενος, εκμεταλλευόμενος τη φήμη και οργάνωση της ενάγουσας, την έλλειψη εξειδίκευσης των κληρονόμων του … στο αντικείμενο των ηλεκτρονικών υπολογιστών αλλά και την δυσλειτουργία που είχε δημιουργηθεί μέχρι την οριστική απόφαση της χήρας του θανόντος για αποποίηση της κληρονομιάς, διέδιδε εν γνώσει του αναληθώς στους πελάτες της ενάγουσας ότι η εταιρία του … έχει τελειώσει γιατί αυτοί που τη διοικούν δεν έχουν εμπειρία καθώς και ότι φυσική συνέχεια της ανώτερω εταιρίας ήταν η δεύτερη εναγόμενη εταιρία και τους παρότρυνε να αθετήσουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις και να συνάψουν σύμβαση με τη δεύτερη εναγομένη, εφοδιάζοντάς τους με τα σχετικά έντυπα αλλαγής συνεργάτη. Μάλιστα για την υποκίνηση αυτή και την επίτευξη του ανταγωνιστικού σκοπού του σε πολλούς εξ αυτών πώλησε προγράμματα, του είχε προαγοράσει ο … από τη … ΑΕ, τιμολογώντας τα σε εξευτελιστικές τιμές ή και χαρίζοντάς τα.

Τέτοιες υποτιμολογήσεις έγιναν ενδεικτικά προς τους πελάτες της ενάγουσας … ΑΕ, Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας, …, οι οποίοι ακολούθως και αποσπάστηκαν […] Οι παραπάνω αναληθείς διαδόσεις του πρώτου εναγόμενου ήταν ικανές να βλάψουν και έβλαψαν τις εργασίες της επιχείρησης της ενάγουσας και την εμπορική της πίστη. Στις ενέργειες αυτές, οι οποίες είναι αντίθετες προς τα συναλλακτικά χρηστά ήθη, προέβη ο πρώτος εναγόμενος προς τον σκοπό να ανταγωνιστεί αθέμιτα την ενάγουσα επιτυγχάνοντας την απόσπαση πελατείας της με αντίστοιχη ωφέλεια των εναγόμενων. Στις ανωτέρω πράξεις του πρώτου εναγόμενου δεν συμμετείχαν οι λοιποί εναγόμενοι, καθόσον ο τρίτος εναγόμενος, νόμιμος εκπρόσωπος της δεύτερης, θεωρούσε ότι οι πελάτες που αποσπάστηκαν από την ενάγουσα ήταν πελάτες του πρώτου εναγόμενου και έτσι προέβη στην επέκταση του σκοπού της δεύτερης εναγόμενης. […]

Από τις αναληθείς σε βάρος της ενάγουσας διαδόσεις εν γνώσει της αναλήθειας τους εκ μέρους του πρώτου εναγόμενου και την εξ αυτών αθέμιτη ανταγωνιστική απόσπαση πελατείας της η ενάγουσα υπέστη μείωση της φήμης της στην αγορά και επλήγη η εμπορική της πίστη. Συνεπώς δικαιούται χρηματικής ικανοποίησης λόγω της ηθικής βλάβης, ποσού 7.000 ευρώ, το οποίο κρίνεται εύλογο, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών κάτω από τις οποίες τελέστηκε η αδικοπραξία των εναγόμενων,-του βαθμού υπαιτιότητας του πρώτου εναγόμενου (δόλος), καθώς και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των διαδίκων μερών. […]

(Δέχεται την έφεση της ενάγουσας.)

όπως η ως άνω απόφαση δημοσιεύτηκε στο Νομικό Περιοδικό ΔΕΕ, Δεκέμβριος 2016 σελ 1530 επόμενα με παρατηρήσεις Ε. Καραμανάκου

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

https://pierrouattorneys.eu/wp-content/uploads/2021/07/PIERROU_small-copy.png
Εμμανούηλ Μπενάκη 8, Αθήνα, Τ.Κ. 10564
Λαγκαδά 2, Θεσσαλονίκη, T.K. 546 30
Παπαδήμα Αντωνίου 1, Κομοτηνή, T.K. 69132
210 321 9797-8

Ακολουθήστε μας:

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Προσαρμογή & Φιλοξενία από την Impulse, Web Design, Web Hosting

Copyright © Pierrou Attorneys 2021

error: Content is protected !!
Αρέσει σε %d bloggers: