ΤρΕφΑθ 770/2017 [Κοινοτικό σήμα]
ΣΗΜΑ. Προστασία κοινοτικού σήματος. Εφαρμοστέες διατάξεις. Διευρυμένη προστασία σήματος φήμης. Αρκεί για την ύπαρξη προσβολής του ο βαθμός ομοιότητας μεταξύ σήματος φήμης και σημείου χρησιμοποιούμενου από μη δικαιούχο να οδηγεί σε συνειρμική συσχέτισή τους. Σύνθετο σήμα. Κρίσιμο μπορεί να είναι το εικαστικό μέρος και όχι το λεκτικό. Προσβολή σήματος μέσω άντλησης αθέμιτου οφέλους και μέσω βλάβης της φήμης του. Προϋποθέσεις χρήσης σήματος από παράλληλο εισαγωγέα. Προϋποθέσεις ύπαρξης αθέμιτου ανταγωνισμού επί χρήσης ξένης επωνυμίας ή σήματος. Κρίνεται ότι προσβάλλεται σήμα φήμης και δημιουργείται συνειρμική συσχέτιση στο κοινό λόγω του υψηλού βαθμού ομοιότητας της απεικονιστικής – με γεωμετρικά σχήματα – ένδειξής του και της χρωματικής σύνθεσής του με το χρησιμοποιούμενο από τους ενάγοντες σήμα.
Διατάξεις: άρθρα Ν 2239/1994
[…] Από τις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 4 παρ. 1, 18 και 26 παρ. 1 του Ν 2239/1994, με το οποίο μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη η πρώτη Οδηγία 89/104/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 21ης Δεκεμβρίου 1988 για την προσέγγιση των νομοθεσιών των Κρατών Μελών περί σημάτων (εφεξής «Πρώτη Οδηγία», η οποία σημειωτέον έχει καταργηθεί με την Κωδικοποιητική Οδηγία 2008/851ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22σς Οκτωβρίου 2008), καθώς επίσης των άρθρων 1 παρ. 1, 4, 6, 9, 14 παρ. 1, 97 παρ. 1, 98 του Κανονισμού (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου της 26ης Φεβρουαρίου 2009 «Για το Κοινοτικό Σήμα», συνάγονται τα εξής:
α) Η προστασία που παρέχεται στον δικαιούχο κοινοτικού σήματος, κατ’ άρθρο 8 του Κανονισμού και στον δικαιούχο εθνικού σήματος, κατ’ άρθρα 18 παρ. 3 και 26 παρ. 1 του Ν 2239/1994, έχει ως σκοπό την διασφάλιση της βασικής και ουσιώδους λειτουργίας του σήματος, ως σημείου προέλευσης, ήτοι να εγγυάται στον καταναλωτή ή τον τελικό χρήστη την ταυτότητα προέλευσης του φέροντος αυτό (σήμα) προϊόντος ή υπηρεσίας, παρέχοντας σε εκείνον την δυνατότητα να διακρίνει, χωρίς κίνδυνο συγχύσεως, το εν λόγω προϊόν ή υπηρεσία από εκείνα άλλης προελεύσεως (βλ. Αποφάσεις ΔΕΚ της 27ης Απριλίου 2006 C-145/05, Levi Strauss, ΧρΙΔ 2007, 361, σκέψη 15, της 6ης Οκτωβρίου 2005, C-120/04, Medion, ΧρΙΔ 2006, 739, σκέψεις 23-24, της 29ης Σεπτεμβρίου 1998, C-39/97 Canon, ΔΕΕ 1998.1072, σκέψη 28, ειδικά ως προς το κοινοτικό σήμα βλ. Διάταξη ΔΕΚ της 28ης Απριλίου 2004, C-3/03 Ρ. Matratzen Concord GmbH, σκέψη 41, Απόφαση ΠΕΚ της 10ης Σεπτεμβρίου 2008, Τ-96/06 Τσακίρης -Μαλλας, σκέψη 41),
β) Γενικές προϋποθέσεις παροχής της προστασίας συνιστούν: i) η χρήση του μεταγενεστέρου πανομοιότυπου ή παρόμοιου με το καταχωρισθέν σήμα σημείου, χωρίς την συγκατάθεση του δικαιούχου, ii) η χρήση του σημείου στις συναλλαγές, ήτοι στο πλαίσιο εμπορικής δραστηριότητας, με σκοπό την άντληση οικονομικού οφέλους, iii) η χρήση του σημείου «για προϊόντα ή υπηρεσίες», κατ’ άρθρο 5 παρ. 1 και 2 της πρώτης Οδηγίας (συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 18 παρ. 3 και 4 παρ. 1 Ν 2239/1994) ή κατ’ άρθρο 9 του Κανονισμού, δηλαδή η επίθεσή του στα προϊόντα που εμπορεύεται ο τρίτος μη δικαιούχος ή η χρήση του, κατά τρόπο ώστε να θεμελιώνεται σύνδεσμος μεταξύ του εν λόγω σημείου και των προϊόντων που εμπορεύεται ή των υπηρεσιών που παρέχει ο τρίτος και iν) η χρήση του σημείου ως σήμα, ήτοι με σκοπό διάκρισης των επιδίκων προϊόντων ή υπηρεσιών του τρίτου μη δικαιούχου, ως προερχομένων από συγκεκριμένη επιχείρηση (βλ. Διάταξη ΔΕΚ της 19ης Φεβρουαρίου 2009, C-62/08, Smimoff Ice, σκέψεις 42, 44, 47, 49, Αποφάσεις ΔΕΚ της 11ης Σεπτεμβρίου 2007, C-17/06, σκέψεις 16, 17, 20, 22-23, 27, της 25ης Ιανουαρίου 2007, C-48/05, Adam Opel, ΕΕμπΔ 2007, 150, σκέψεις 18-25, της 16ης Νοεμβρίου 2004, C-245/02 Anheuser Busch, σκέψεις 60 και 64, της 12ης Νοεμβρίου 2002, C-206/01, Arsenal, ΧρΙΔ 2002, 1016, σκέψεις 40 41, 51-54, της 14ης Μαΐου 2002, C-2/00 Holterhoff, σκέψη 17 -κατά την οποία η χρήση σήματος για την περιγραφή και μόνο ειδικών ιδιοτήτων του προσφερόμενου προς πώληση προϊόντος δεν δύναται να απαγορευθεί, καθώς δεν επιτελεί λειτουργία προελεύσεως -της 23ης Φεβρουαρίου 1999, C-63/97, BMW, σκέψη 38,
γ) Όσον αφορά την τέταρτη προϋπόθεση πρέπει να σημειωθεί ότι μόνο η χρήση εν είδει σήματος προσβάλλει ή ενδέχεται να προσβάλει τις λειτουργίες του σήματος και ιδίως την ανωτέρω -υπό α’- ουσιώδη λειτουργία του, αφού ο μη δικαιούχος αντιποιείται εκ των πραγμάτων το βασικό προνόμιο που παρέχει το σήμα στον δικαιούχο του, δηλαδή το αποκλειστικό δικαίωμα να χρησιμοποιεί το οικείο σημείο για να διακρίνει τα προϊόντα του, από εκείνα των άλλων επιχειρήσεων (βλ. SmirnoffIce, σκέψεις 42 και 50, εμμέσως Adam Opel, σκέψεις 21-22, Arsenal, σκέψεις 51-53 όπου γίνεται αναφορά σε «χρήση του σημείου για σκοπούς άλλους από εκείνους της διακρίσεως των προϊόντων και υπηρεσιών), η οποία δεν υπάγεται στο ρυθμιστικό πεδίο των παρ. 1-4 του άρθρου 5 της πρώτης Οδηγίας -και 54, κατά την οποία δεν συνιστά προσβολή της ουσιώδους λειτουργίας η χρήση για καθαρά περιγραφικούς σκοπούς),
δ) Κρίσιμη για τον χαρακτηρισμό της χρήσης, ως χρήσης εν είδει σήματος, είναι η αντίληψη του οικείου καταναλωτικού κοινού, το οποίο και θα ερμηνεύσει ή όχι το χρησιμοποιούμενο από τον τρίτο σημείο, ως σημείο που δηλώνει άμεσα ή έμμεσα την επιχείρηση προελεύσεως των προϊόντων ή υπηρεσιών του (βλ. Smirnoff Ice, σκέψη 49, εμμέσως Adam Opel, σκέψεις 23-24, Anheuser -Busch, σκέψη 60, Holterhoff, σκέψη 16, τελ. εδάφιο). Ένας από τους παράγοντες διαμόρφωσης της αντίληψης αυτής, είναι αναμφίβολα η φύση των προϊόντων ή υπηρεσιών (βλ. προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέως της 7ης Μαρτίου 2006, στην υπόθεση Adam Opel, σκέψεις 33, 37-44, όπου ορθά επισημάνθηκε ότι η επίθεση του λεγόμενου εικαστικού σήματος «αστραπή Opel», σε αντίγραφα οχημάτων σε μικρογραφία – μινιατούρες δεν εκλαμβάνεται από το οικείο καταναλωτικό κοινό ως ένδειξη, που δηλώνει την προέλευσή τους από την εταιρία κατασκευής οχημάτων Opel, καθώς και τις προτάσεις της 13ης Ιουνίου 2002 στην υπόθεση Arsenal, σκέψη 53),
ε) Μετά την κρίση περί συνδρομής των γενικών προϋποθέσεων, ακολουθεί η υπαγωγή της επίδικης χρήσης του πανομοιότυπου ή παρόμοιου σημείου σε μία από τις περιπτώσεις προσβολής του προγενεστέρου ειδικού σήματος του άρθρου 4 παρ. 1, στ’, α’-γ’ του Ν 2239/1994, στο οποίο παραπέμπει ευθέως το άρθρο 18 παρ. 3 του Ν 2239/1994, ή αν πρόκειται για κοινοτικό σήμα, σε μία από τις περιπτώσεις προσβολής του άρθρου 9 παρ. 1 του Κανονισμού,
στ) Κατά τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 του Κανονισμού «Μπορεί, ιδίως, να απαγορεύεται, εάν πληρούνται οι όροι της παραγράφου 1: … δ) η χρησιμοποίηση του σημείου σε επαγγελματικό έντυπο υλικό και στη διαφήμιση,
ζ) Στα σήματα που χαίρουν φήμης στην Ελλάδα ή στην Κοινότητα, παρέχεται διευρυμένη προστασία, αφού η τελευταία δεν προϋποθέτει τη συνδρομή «κινδύνου σύγχυσης» (βλ. τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 4 παρ. 1 περ. γ’, 18 παρ. 3 και 26 παρ. 1, εδ. β’ του Ν 2239/1994, καθώς επίσης το άρθρο 9 παρ. 1 περ. γ’ του Κανονισμού). Ως ειδική προϋπόθεση της προστασίας του φημισμένου εθνικού ή κοινοτικού σήματος, τίθεται η άνευ εύλογης αιτίας χρησιμοποίηση του μεταγενέστερου σημείου, η οποία επιφέρει ή θα μπορούσε να επιφέρει έστω μία από τις κατωτέρω τρεις διαζευκτικά αναφερόμενες προσβολές του προγενεστέρου σήματος: i) βλάβη στο διακριτικό χαρακτήρα του, ii) βλάβη στη φήμη του και iii) άντληση αθέμιτου οφέλους, είτε από τον διακριτικό χαρακτήρα, είτε από τη φτιμη του (βλ. Αποφάσεις ΔΕΚ της 18ης Ιουνίου 2009, C-487/07, L’ Oreal, σκέψεις 34, 42, της 10ης Απριλίου 2008, C-I02/07, Adidas ΙΙ, ΧριΔ 2008, 942, σκέψη 40, της 27ης Νοεμβρίου 2008, C-252/07, Intel, σκέψεις 26-28, της 23ης Οκτωβρίου 2003, C-408/01 Adidas Ι, ΧριΔ 2004, 273, σκέψη 27, ΑΠ 1030/2008 ΧρΙΔ 2009, 264),
η) Οι προπαρατιθέμενες υπό ζ΄ διατάξεις, στις οποίες γίνεται μνεία περί μη συναφών – ανόμοιων – προϊόντων ή υπηρεσιών, πρέπει, τελολογικώς ερμηνευόμενες και παρά την γραμματική διατύπωσή τους, να ερμηνευθούν διασταλτικά, ώστε να καταλαμβάνουν και τις περιπτώσεις που το προγενέστερο σήμα φήμης χρησιμοποιείται από τον μη δικαιούχο προς διάκριση πανομοιότυπων ή παρόμοιων προϊόντων ή υπηρεσιών. Τούτο δε γιατί η ανωτέρω μνεία έχει ως σκοπό μόνο να υπογραμμίσει ότι οι κανόνες αυτοί έχουν εφαρμογή και όταν δεν είναι παρόμοια τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες (βλ. L’ Oreal, σκέψη 35, Adidas ΙΙ, σκέψη 37, Adidas Ι, σκέψεις 19-22, Απόφαση ΔΕΚ της 9ης Ιανουαρίου 2003, C-292/00, Davidoff II, ΧρΙΔ 2003, 831, σκέψεις 24 επ., ΑΠ 103012008, ό.π.),
θ) Για να χαρακτηρισθεί ένα σήμα ως φημισμένο, απαιτείται επαρκής βαθμός γνώσεώς του από το κοινό, το οποίο αυτό αφορά, δηλαδή ανάλογα με το διατιθέμενο στο εμπόριο προϊόν ή υπηρεσία, είτε το ευρύ κοινό, είτε ένα πλέον εξειδικευμένο κοινό Π.χ. συγκεκριμένος επαγγελματικός κύκλος, χωρίς παράλληλα να απαιτείται όπως είναι γνωστό σε συγκεκριμένο ποσοστό του, κατ’ αυτόν τον τρόπο, προσδιορισμένου κοινού. Ο απαιτούμενος βαθμός γνώσεως υφίσταται όταν το προγενέστερο σήμα είναι γνωστό σε σημαντικό μέρος του οικείου κοινού (βλ. Απόφαση ΔΕΚ της 14ης Σεπτεμβρίου 1999, C-375/97, General Motors, ΕΕμπΔ 2000, 180, mcέψεις 23-25, 26, προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέως της 30ης Απριλίου 2009, στην υπόθεση C-301/07, PAGO, σκέψη 30). Κατά την εξέταση της προϋποθέσεως αυτής, το δικάζον δικαστήριο πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλα τα ασκούντα εν προκειμένω επιρροή στοιχεία, δηλαδή, μεταξύ άλλων, το καλυπτόμενο από το σήμα μερίδιο αγοράς, την ένταση, την γεωγραφική έκταση και τη διάρκεια της χρησιμοποιήσεώς του, καθώς και το μέγεθος των επενδύσεων, που έχει πραγματοποιήσει ο σηματούχος για την προβολή του (βλ. General Motors, σκέψη 27, Απόφαση ΠΕΚ της 6ης Φεβρουαρίου 2007, Τ477/04, TDK, ΕΕμπΔ 2008, 150, σκέψη 49, Απόφαση ΠΕΚ της 13ης Δεκεμβρίου 2004, Τ-8/03, Emilio Pucci, σκέψη 67), όχι, όμως, τον αυξημένο βαθμό καθιερώσεώς του στις συναλλαγές, ήτοι την απόκτηση φήμης, που βαίνει πέραν των ορίων του κοινού, στο οποίο απευθύνονται τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες, για τα οποία έχει καταχωρισθεί, αφού κρίσιμο, ως προελέχθη, είναι μόνο το τελευταίο κοινό, που μπορεί να είναι και εξειδικευμένο, ή την μοναδικότητά του, υπό την έννοια ότι ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από οποιονδήποτε για άλλο προϊόν ή υπηρεσία, παρά μόνο από τον δικαιούχο, για τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες που εμπορεύεται (βλ. ως προς την έννοια του όρου «μοναδικότητα» Intel, σκέψη 54). Άλλο το ζήτημα αν η μοναδικότητα εντείνει τον διακριτικό χαρακτήρα του σήματος, ο οποίος συνιστά έναν από τους συνεκτιμητέους, για την διαπίστωση της ύπαρξης συνειρμικού συνδέσμου, μεταξύ των συγκρουόμενων σημάτων παράγοντες (βλ. lntel σκέψεις 54-56), όπως συνιστά και το κύρος της φήμης του σήματος (βλ. lntel, σκέψεις 51-53). Δηλαδή η έρευνα περί της μοναδικότητας και του εύρους της φήμης, έπεται της κρίσεως περί υπάρξεως φημισμένου σήματος, το οποίο και προϋποθέτει (ανήκει στις «προϋποθέσεις») που πρέπει εκ προοιμίου να συντρέχουν κατά τις προτάσεις της Γενικής Εισαγγελέως της 26ης Ιουνίου 2008, στην υπόθεση Intel, σκέψη 40). Ούτε μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως ποιοτικά κριτήρια η ιδιοτυπία του σήματος, δηλαδή η εν γένει εμφάνιση ή η εκφραστική του δύναμη, καθώς ένα σήμα φήμης έχει οπωσδήποτε διακριτικό χαρακτήρα, έστω και αν τον έχει αποκτήσει διά της χρήσεώς του (πρβλ. Intel, σκέψη 73, Χ. Χρυσάνθη, Παρατηρήσεις, ΕΕμπΔ 2000, 378-379, με παραδείγματα και αναφορά στην κρατούσα στις συναλλαγές αντίληψη) ή η ύπαρξη ιδιαιτέρας θετικής εκτιμήσεως του καταναλωτικού κοινού (βλ. σχετ. Απόφαση ΠΕΚ της 22ας Μαρτίου 2007, Τ-215/03 VIPS, ΕΕμπΔ 2007, 414, σκέψη 58). Από άποψη εδαφικής εκτάσεως, δεν απαιτείται η φήμη να υφίσταται «σε ολόκληρο» το έδαφος της Ελλάδας ή της Κοινότητας. Αρκεί να υφίσταται σε σημαντικό τμήμα της (βλ. General Motors, σκέψη 28, προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέως της ης Απριλίου 2009, στην υπόθεση C-301/07, PAGO, σκέψεις 19, 31, 40),
ι) Οι παραπάνω (υπό ζ’) προσβολές του φημισμένου σήματος αποτελούν την συνέπεια ενός ορισμένου βαθμού ομοιότητας, μεταξύ εκείνου και του υπό του μη δικαιούχου χρησιμοποιημένου σημείου, λόγω της οποίας το ενδιαφερόμενο κοινό συσχετίζει το σημείο με το σήμα, δηλαδή τα συνδέει μεταξύ τους, μολονότι δεν τα συγχέει. Συνεπώς, δεν απαιτείται η ύπαρξη τέτοιου βαθμού ομοιότητας μεταξύ του σήματος που χαίρει φήμης και του χρησιμοποιούμενου από τον τρίτο σημείου, ώστε να υφίσταται κίνδυνος συγχύσεως του ενδιαφερομένου κοινού. Αρκεί ο βαθμός ομοιότητας μεταξύ του σήματος που χαίρει φήμης και του σημείου, να έχει ως αποτέλεσμα το ενδιαφερόμενο κοινό να συσχετίζει το σημείο με το σήμα (βλ. L’ Oreal, σκέψη 36, Απόφαση ΔΕΚ της 12ης Μαρτίου 2009, C-32OΙ07, Ρ. Nasdaq, σκέψη 43, Adidas ΙΙ, σκέψη 41, Adidas Ι, σκέψεις 29 και 31, ΑΠ 1030/2008, ό.π.),
ια) Η ύπαρξη τέτοιου συνδέσμου πρέπει να εκτιμάται συνολικά, λαμβανομένων υπόψη όλων των παραγόντων που ασκούν επιρροή στη συγκεκριμένη περίπτωση (βλ. Nasdaq, σκέψη 45, Intel, σκέψη 41, Adidas Ι, σκέψη 30) Μεταξύ των παραγόντων αυτών περιλαμβάνονται: ο βαθμός της ομοιότητας των συγκρουομένων σημάτων, η φύση των προϊόντων ή των υπηρεσιών για τα οποία έχει καταχωρισθεί καθένα από το συγκρουόμενα σήματα, περιλαμβανομένων τόσο του βαθμού εγγύτητας ή ετερότητας των εν λόγω προϊόντων ή υπηρεσιών, όσο και του ενδιαφερομένου κοινού, το εύρος της φήμης του προγενέστερου σήματος, η ένταση του διακριτικού χαρακτήρα, είτε εγγενούς, είτε αποκτηθέντος με τη χρήση του προγενεστέρου σήματος, ο κίνδυνος συγχύσεως του ενδιαφερομένου κοινού (βλ. Nasdaq, σκέψη 45, Intel, σκέψεις 42 επ.). Ως προς τον πρώτο ως άνω παράγοντα πρέπει να διευκρινισθεί ότι όσο περισσότερο ομοιάζουν τα δύο σήματα, τόσο πιο πιθανό είναι το οικείο κοινό να ανακαλέσει συνειρμικά στη μνήμη του το προγενέστερο-σήμα που χαίρει φήμης. Αυτό ισχύει, κατά μείζονα λόγο, σε περίπτωση που τα σήματα είναι πανομοιότυπα (βλ. Intel, σκέψη 44) Εξάλλου, υπάρχει οπωσδήποτε σύνδεσμος μεταξύ των συγκρουομένων σημάτων, οσάκις συντρέχει κίνδυνος συγχύσεως (καίτοι αυτός, ως προελέχθη, δεν συνιστά προϋπόθεση της προστασίας του φημισμένου σήματος) ήτοι όταν το οικείο κοινό πιστεύει ή ενδέχεται να πιστέψει ότι τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες, που καλύπτονται από το προγενέστερο σήμα και τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες, που καλύπτονται από το μεταγενέστερο σήμα προέρχονται είτε από την ίδια επιχείρηση, είτε από επιχειρήσεις που έχουν οικονομική σχέση (βλ. Intel, σκέψη 57). Με άλλη διατύπωση, ο συνειρμικός σύνδεσμος είναι έννοια υπάλληλη του κινδύνου συγχύσεως, ώστε αν διαπιστώνεται η συνδρομή του τελευταίου παρέπεται ότι το ενδιαφερόμενο κοινό συσχετίζει τα σήματα. Εξάλλου, η εκτίμηση του κινδύνου συγχύσεως, πρέπει, όσον αφορά την οπτική, ακουστική (ηχητική) ή εννοιολογική ομοιότητα των συγκρουομένων σημάτων, να στηρίζεται στην συνολική εντύπωση που προκαλούν αυτά (βλ. Απόφαση ΔΕΚ της 12ης Ιουνίου 2007, C-334/05 Ρ. Limonchelo Nomos, ΑΠ 1409/1980 ΕΕμπΔ 1981, 451, ΕφΑθ 7369/1996 ΔΕΕ 1996, 1153), το οποίο ισχύει και στην περίπτωση σύνθετου σήματος (ΑΠ 1131/1995 ΕλλΔνη 37, 1605, ΑΠ 1127/1994 ΕΕμπΔ 1995, 310, ΑΠ 310/1990 ΝοΒ 39, 553). Τούτο δεν αποκλείει την ύπαρξη δεσπόζοντος στοιχείου σε ένα σύνθετο σήμα, ήτοι στοιχείου που παρουσιάζει μεγαλύτερη σημασία στην ανάλωση του συνόλου του σημείου, εφόσον ο καταναλωτής καθώς παρατηρεί το σήμα, λαμβάνει υπόψη και συγκρατεί το δεσπόζον στοιχείο του σημείου, που του επιτρέπει, στο πλαίσιο μεταγενέστερης αγοράς, να επαναλάβει την εμπειρία (βλ. την ανωτέρω Απόφαση ΔΕΚ C-334/05). Σημειωτέον ότι ο μέσος καταναλωτής σπανίως έχει την δυνατότητα να προβαίνει σε άμεση σύγκριση των διαφόρων σημάτων, αλλά εμπιστεύεται την ατελή εικόνα αυτών, την οποία διατηρεί στη μνήμη του. Έτσι, υπό ορισμένες συνθήκες, το λεκτικό στοιχείο ενός συνθέτου σήματος, δύναται να έχει εντονότερο διακριτικό χαρακτήρα από το εικαστικό, διότι ο μέσος καταναλωτής αναφέρεται πολύ ευκολότερα στο προϊόν χρησιμοποιώντας την ονομασία του, παρά περιγράφοντας την απεικόνιση που αυτό φέρει (ΑΠ 1030/2008 ΧρΙΔ 2009, 264, Μ.-Θ. Μαρίνος, ό.π., σελ. 188), χωρίς όμως να αποκλείεται, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κρίσιμο να είναι το εικαστικό μέρος, ιδιαίτερα όταν το καταναλωτικό κοινό συνδέει την σχηματική απεικόνιση με την επιχείρηση και η απεικόνιση έχει καθιερωθεί στις συναλλαγές ως διακριτικό γνώρισμα, ώστε στους καταναλωτές να υφίσταται ο κίνδυνος συνειρμικής συσχετίσεως. Όσο δε μεγαλύτερος είναι ο βαθμός καθιερώσεως μίας ενδείξεως στις συναλλαγές, τόσο μεγαλύτερη διακριτική δύναμη διαθέτει και, επομένως, οι προϋποθέσεις για τον αποκλεισμό της παραποιήσεως ή απομιμήσεως πρέπει να είναι αυστηρότερες (ΑΠ 249/2014 Nomos, ΑΠ 1423/2013 ΔΕΕ 2014, 229, ΑΠ 1030/2008, ό.π.). Καθοριστική σημασία στην προαναφερόμενη σφαιρικά εκτίμηση έχει ο τρόπος με τον οποίο ο μέσος καταναλωτής της κατηγορίας των επίμαχων προϊόντων ή υπηρεσιών αντιλαμβάνεται τα σήματα. Ως τέτοιος θεωρείται εκείνος που έχει την συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος,
ιβ) Αν και ο συνειρμικός σύνδεσμος συνιστά προϋπόθεση της προσβολής του σήματος που χαίρει φήμης (βλ. Nasdaq, σκέψη 44, Intel, σκέψη 32) εν τούτοις αυτή καθ’ εαυτή η ύπαρξή του δεν αρκεί για την κατάφασή της (βλ. Intel, σκέψη 32). Απαιτείται, επιπλέον, απόδειξη είτε της υπάρξεως πραγματικής και ενεστώσας προσβολής του φημισμένου σήματος, είτε σοβαρού κινδύνου επελεύσεως τέτοιας προσβολής στο μέλλον (βλ. Intel, σκέψεις 37-38, General Motors, σκέψη 30, Emilio Pucci, σκέψη 75). Βέβαια, όσο αμεσότερα και εντονότερα συσχετίζει το οικείο κοινό τα συγκρουόμενα σήματα, τόσο σοβαρότερος είναι ο κίνδυνος η ενεστώσα ή μελλοντική χρησιμοποίηση του μεταγενέστερου σήματος να προσπορίσει αθέμιτο όφελος είτε από τον διακριτικό χαρακτήρα, είτε από τη φήμη του προγενέστερου σήματος ή να προκαλέσει βλάβη είτε στον διακριτικό χαρακτήρα, είτε στη φήμη του προγενέστερου σήματος (βλ. Intel, σκέψη 67, L’ Oreal, σκέψη 44),
ιγ) Η έννοια του αθέμιτου οφέλους από τον διακριτικό χαρακτήρα ή τη φήμη του προγενεστέρου σήματος περιλαμβάνει τις περιπτώσεις όπου υφίσταται πρόδηλη εκμετάλλευση και παρασιτισμός, εις βάρος φημισμένου σήματος ή προσπάθεια αντλήσεως οφέλους από το καλό του όνομα. Με άλλη διατύπωση, πρόκειται για τον κίνδυνο να μεταφερθεί η εικόνα του φημισμένου σήματος, ή τα χαρακτηριστικά που προβάλει αυτή, στα προϊόντα που καλύπτει το μεταγενέστερο σήμα, οπότε η εμπορία τους θα διευκολυνθεί από την σύνδεση αυτή, με το φημισμένο προγενέστερο σήμα (βλ. L’ Oreal, σκέψη 41, Απόφαση ΠΕΚ της 25ης Μαΐου 2005, Τ-67/04, Spa σκέψη 51, VIPS, σκέψη 40 προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα στην υπόθεση Adidas Ι, σκέψη 39). Τούτο συμβαίνει οσάκις τρίτος επιχειρεί να εκμεταλλευθεί σήμα που χαίρει φήμης, χρησιμοποιώντας σημείο πανομοιότυπο ή παρόμοιο του σήματος, προκειμένου να επωφεληθεί από την έλξη που ασκεί το σήμα αυτό, την φήμη και το κύρος του, καθώς και να εκμεταλλευθεί, χωρίς να καταβάλει κανένα χρηματικό αντίτιμο και χωρίς ο ίδιος να μοχθ11σει προς τούτο, την εμπορική προσπάθεια, που καταβάλει ο δικαιούχος του σήματος, για να οικοδομήσει και να εδραιώσει την φήμη του σήματος αυτού (βλ. L’ Oreal, σκέψη 48). Ο καταναλωτής προσελκύεται από το ίδιο το μεταγενέστερο σήμα, διότι είναι πανομοιότυπο ή παρόμοιο με φημισμένο προγενέστερο σήμα και αγοράζει το προϊόν ή την υπηρεσία που αυτό αντιπροσωπεύει, χωρίς πάντως να συγχέει αναγκαστικά την εμπορική προέλευσή τους (βλ. VIPS, σκέψεις 41-42). Η άντληση αθέμιτου οφέλους, συνιστά ανεξάρτητη μορφή προσβολής του φημισμένου σήματος και, συνεπώς, είναι νοητή, ακόμα και όταν από την συγκεκριμένη χρήση δεν θίγεται παράλληλα ο διακριτικός χαρακτήρας ή η φήμη του σήματος (βλ. L’ Oreal, σκέψεις 42-43),
ιδ) Βλάβη του διακριτικού χαρακτήρα του φημισμένου σήματος, η οποία καλείται επίσης «εξασθένιση» ή «απίσχνανση», επέρχεται όταν η χρησιμοποίηση του μεταγενέστερου σήματος συνεπάγεται τον διασκεδασμό τόσο της ταυτότητάς του, όσο και της επιρροής (αντικτύπου) του στο κοινό, ώστε να εξασθενεί η ικανότητά του να προσδιορίζει τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες, για τις οποίες καταχωρίσθηκε και χρησιμοποιείται, ως προερχόμενες από τον δικαιούχο. Τέτοια περίπτωση συντρέχει οσάκις το προγενέστερο σήμα παύει πλέον να δημιουργεί άμεση συσχέτιση με τα προϊόντα ή τις υπηρεσίες, για τις οποίες έχει καταχωρισθεί και χρησιμοποιείται (βλ. L’ Oreal, σκέψη 39, Intel, σκέψη 29, VIPS, σκέψη 37, Spa, σκέψη 43, προτάσεις του Γενικού Εισαγγελέα της 10ης Ιουλίου 2003 στην υπόθεση Adidas Ι, σκέψη 37). Για την στοιχειοθέτηση της συγκεκριμένης προσβολής πρέπει να αποδειχθεί είτε ότι η οικονομική συμπεριφορά του μέσου καταναλωτή των προϊόντων ή αποδέκτη των υπηρεσιών, για τα οποία έχει καταχωρισθεί το προγενέστερο σήμα, έχει μεταβληθεί λόγω της χρησιμοποιήσεως του μεταγενέστερου σήματος, είτε ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να επέλθει τέτοια μεταβολή στο μέλλον (βλ. Intel, σκέψη 77),
ιε) Βλάβη της φήμης του προγενέστερου σήματος, η οποία καλείται επίσης «αμαύρωση» ή «απαξίωση», υφίσταται οσάκις τα προϊόντα ή οι υπηρεσίες που καλύπτει το μεταγενέστερο σήμα, γίνονται αντιληπτά από το κοινό κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μειώνεται η έλξη που ασκεί το πρώτο. Ο κίνδυνος της ζημίας αυτής ανακύπτει ιδίως όταν τα εν λόγω προϊόντα ή υπηρεσίες, έχουν κάποιο χαρακτηριστικό, που ενδεχομένως επιδρά αρνητικώς στην εικόνα του φημισμένου προγενέστερου σήματος, λόγω της ταυτίσεως ή της ομοιότητάς του με το μεταγενέστερο (βλ. L’ Oreal, σκέψη 40, VIPS, σκέψη 39, Spa, σκέψη 46, προτάσεις Γενικού Εισαγγελέα στην υπόθεση Adidas Ι, σκέψη 38),
ιστ) Το ενδιαφερόμενο κοινό, που πρέπει να ληφθεί υπόψη κατά την εκτίμηση της συνδρομής της προσβολής του σήματος φήμης, ποικίλλει ανάλογα με τον επικαλούμενο από τον σηματούχο τύπο της προσβολής (βλ. Nasdaq, σκέψη 48, Intel, σκέψη 33). Έτσι, στην περίπτωση της βλάβης του διακριτικού χαρακτήρα ή της φήμης του προγενέστερου σήματος, τα ενδιαφερόμενο κοινό απαρτίζεται από τον μέσο καταναλωτή των προϊόντων ή αποδέκτη των υπηρεσιών για τα οποία έχει καταχωρισθεί το σήμα αυτό, δηλαδή τον καταναλωτή ή αποδέκτη τους, που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος (βλ. Intel, σκέψη 35). Αντίθετα, όσον αφορά την προσβολή του προγενέστερου σήματος, που συνίσταται στην άντληση αθέμιτου οφέλους είτε από τον διακριτικό του χαρακτήρα, είτε από τη φήμη του, στο μέτρο που αυτό το οποίο απαγορεύεται είναι το πλεονέκτημα που αποκομίζει από το προγενέστερο σήμα ο δικαιούχος του μεταγενέστερου σήματος, το ζήτημα αν συντρέχει τέτοια προσβολή, πρέπει να εκτιμάται σε σχέση με τον μέσο καταναλωτή των προϊόντων ή αποδέκτη των υπηρεσιών, για τα οποία έχει καταχωρισθεί το μεταγενέστερο σήμα, δηλαδή με τον καταναλωτή ή αποδέκτη τους, που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος (βλ. Nasdaq, σκέψη 48, Intel, σκέψη 36).
Εξάλλου, από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 36, 85 επ. της Συμβάσεως της Ρώμης περί ιδρύσεως της ΕΟΚ (ήδη ΕΕ), των άρθρων 2, 4 παρ. 1γ’, 18 παρ. 1, 20 παρ. 1 και 3 εδ. 1 και 26 του Ν 2239/1994 των άρθρων 1 και 3 και 13 του Ν 146/1914, 4 έως 8 του Ν 1089/1980 «Περί Επιμελητηρίων», του Ν 213/1975, με το οποίο κυρώθηκε η Διεθνής Σύμβαση των Παρισίων «Περί προστασίας της Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας» και των άρθρων 57, 58, 281 και 288 του ΑΚ, προκύπτουν τα ακόλουθα: 1) Ο δικαιούχος του νομίμως κατατεθειμένου και αναγνωρισμένου σήματος, έχει το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσεως αυτού, επιθέτοντας αυτό στα εμπορεύματα, συσκευασίες, χαρτί αλληλογραφίας, στις κάθε είδους διαφημίσεις, κ.λπ., 2) Στους τρίτους, κατά γενικό κανόνα, απαγορεύεται η χρήση του ξένου σήματος, πέραν του μέτρου που είναι αναγκαίο για να δηλωθεί ο προορισμός του προϊόντος (ιδίως όταν πρόκειται για εξαρτήματα ή ανταλλακτικά), η δε χρήση από τον τρίτο πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα χρηστά συναλλακτικά ήθη, που ισχύουν στη βιομηχανία ή το εμπόριο και πάντως όχι εν είδει σήματος. Ιδίως, επί σημάτων πολύ γνωστών στο καταναλωτικό κοινό, των καλουμένων σημάτων «φήμης», για τη δημιουργία των οποίων ο παραγωγός ή οι εντεταγμένοι στο αποκλειστικό ή επιλεκτικό οργανωμένο δίκτυο διανομής του παραγωγού, υποβλήθηκαν σε μεγάλες οικονομικές θυσίες προς το σκοπό αυτό, ο τρίτος δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το σήμα του παραγωγού κατά τη διαφημιστική του λειτουργία, ιδίως εν είδει επωνυμίας ή διακριτικού γνωρίσματος της δικής του επιχειρήσεως, 3) Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, ένας από τους σκοπούς της οποίας αποτελεί η δημιουργία ενιαίας αγοράς, ο αποκτήσας κατά νόμιμο τρόπο τα φέροντα το σήμα προϊόντα σε μία από τις χώρες αυτές, δικαιούται να εμπορεύεται αυτά σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μέλος, παρόλο που ο παραγωγός έχει οργανώσει στη χώρα αυτή επιλεγμένο και ελεγχόμενο από αυτόν δίκτυο διανομής, 4) Ο εν λόγω παράλληλος εισαγωγέας, δικαιούται να εμπορεύεται τα εν λόγω προϊόντα με το σήμα τους στη χώρα διαθέσεώς τους, η χρήση όμως παρ’ αυτού του σήματος θα πρέπει να περιορισθεί μόνο στο μέτρο που είναι αναγκαίο για την προώθηση των νομίμως κτηθέντων προϊόντων μέχρι τον τελικό καταναλωτή, συνεπώς, το δικαίωμα χρήσεως από αυτόν του ξένου σήματος δεν ταυτίζεται με εκείνο του δικαιούχου, 5) Ειδικότερα, ο παράλληλος εισαγωγέας δικαιούται να προβαίνει σε κάθε πράξη, που διευκολύνει τη διάθεση των προϊόντων με τη χρήση του σήματος, κάνοντας ακόμη και χρήση της διαφημιστικής του λειτουργίας., στο μέτρο που είναι αναγκαίο για να γνωστοποιηθεί στο καταναλωτικό κοινό ότι η επιχείρησή του διαθέτει τα φέροντα το σήμα εμπορεύματα, όχι όμως όταν, κατά καταχρηστική εκμετάλλευση της διαφημιστικής λειτουργίας του σήματος εμφανίζεται ή παρέχει την εντύπωση στο καταναλωτικό κοινό ότι είναι ενταγμένος στο οργανωτικό (αποκλειστικά ή επιλεκτικά) δίκτυο διανομής του παραγωγού, με τη χρήση ιδίως του αλλότριου σήματος, εν είδει διακριτικού γνωρίσματος στην επωνυμία της επιχειρήσεώς του ή χρησιμοποιώντας το σήμα στα επιστολόχαρτα και επισκεπτήριά του, αφού η προώθηση των προϊόντων στον καταναλωτή μπορεί να επιτευχθεί και χωρίς αυτούς τους τρόπους, που παραβιάζουν τη σφαίρα της προστασίας του σήματος του δικαιούχου. Τούτο διότι στην τελευταία περίπτωση η δημιουργία της εντύπωσης αυτής προσπορίζει στον παράλληλο εισαγωγέα αθέμιτα οφέλη, εφόσον η ένταξη στο δίκτυο διανομής προσδίδει πρόσθετη διαφημιστική αξία στα πωλούμενα είδη, λόγω των πλεονεκτημάτων που εγγυώνται (εγγύηση προελεύσεως, τεχνική υποστήριξη από εξειδικευμένα συνεργεία, κ.λπ.), για την οποία διαφημιστική λειτουργία του σήματος ο παραγωγός και οι εντεταγμένοι στο δίκτυο διανομής υποβλήθηκαν σε οικονομικές θυσίες, πέραν δε αυτού, μπορεί στη συγκεκριμένη περίπτωση να προκληθεί στον καταναλωτή σύγχυση, περί των οργανωτικών και οικονομικών σχέσεων των επιχειρήσεων του παραγωγού, του οργανωμένου από αυτόν δικτύου διανομής των προϊόντων και του παράλληλου εισαγωγέα, γεγονός που σταθμίζεται από την καταναλωτή, κατά την επιλογή του προμηθευτή του (ΕφΑθ 4723/2010 ΔΕΕ 2011, 183, ΕφΠατρ 1058/1998 Nomos, ΕφΑθ 6414/1996 ΕΕμπΔ 1997, 109). Βέβαια, τα άρθρα 5 έως 7 της πρώτης Οδηγίας 89/104 ΕΟΚ εμποδίζουν τον δικαιούχο του σήματος να απαγορεύει στον τρίτο να χρησιμοποιεί το σήμα του, προκειμένου να γνωστοποιήσει στο κοινό ότι εκτελεί εργασίες επισκευής και συντήρησης προϊόντων που φέρουν το σήμα του και τα οποία έχουν διατεθεί στο εμπόριο υπό το σήμα από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του ή ότι είναι ειδικευμένος ή ειδικός στην πώληση, επισκευή ή τη συντήρηση των προϊόντων αυτών, όχι όμως, όταν το σήμα χρησιμοποιείται ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι υπάρχει εμπορική σχέση μεταξύ του δικαιούχου και του τρίτου (από 23.2.1999 Προδικαστική Απόφαση ΔΕΚ επί υποθέσεως C-63/97 BMW κατά Β.Κ. ΕΕμπΔ 1999, 428, βλ. ανάλυση αυτής υπό Η. Σουφλερού, ΕΕμπΔ 1999, 1 επ.). Περαιτέρω, αθέμιτος ανταγωνισμός υπάρχει και σε περίπτωση χρησιμοποιήσεως ξένης επωνυμίας ή σήματος, όταν από τις συγκεκριμένες συνθήκες η πράξη αυτή εμφανίζεται ως αντίθετη στο αίσθημα και τις ιδέες κάθε ορθώς, δικαίως και εμφρόνως σκεπτόμενου ανθρώπου μέσα στο συναλλακτικό κύκλο, στον οποίο συντελείται η πράξη ή η χρησιμοποίηση μεθόδων και μέσων αντιθέτων στην ηθικότητα των συναλλαγών. Η παραπάνω αθέμιτη χρήση της διαφημιστικής λειτουργίας του ξένου σήματος συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό, διότι στοιχειοθετεί αφενός αθέμιτη εκμετάλλευση ξένης φήμης και οργάνωσης και αφετέρου παραπλανητική διαφήμιση (βλ. Ρόκα (Γνωμ.) ΕΕμπΔ 1993, 481 επ., ΑΠ 1718/1988 ΕΕμπΔ 1998, 315, ΕφΑθ 4723/2010, ό.π., ΕφΑθ 10149/1989 ΕΕμπΔ 1991, 535, ΕφΠατρ 1058/1998, ό.π.). […]
Από τη σύγκριση των αντιπαρατιθέμενων προϊόντων και υπηρεσιών των διαδίκων, καθώς των ως άνω φημισμένων σημάτων της ενάγουσας, με το σημείο που οι εναγόμενες εταιρίες χρησιμοποιούν εν είδει σήματος, προς διάκριση των προϊόντων και υπηρεσιών τους, από άλλα ομοειδή προϊόντα και συναφείς υπηρεσίες, επισημαίνονται τα ακόλουθα: Καταρχάς αποδεικνύεται ότι οι μεταξύ των προϊόντων που οι εναγόμενες εταιρίες εμπορεύονται, συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, μεταχειρισμένα χωματουργικά οχήματα και μηχανήματα, ανταλλακτικά και εξαρτήματα αυτών, κατασκευής της ενάγουσας, ενώ παρέχουν και υπηρεσίες επισκευής και συντήρησης αυτώv. Επομένως, καθίσταται πρόδηλο, ότι πρόκειται για ομοειδή προϊόντα και υπηρεσίες, δοθέντος και του ότι η ενάγουσα ομοίως εμπορεύεται, μεταξύ άλλων, και μεταχειρισμένα οχήματα και μηχανήματα. Εξάλλου, τα προϊόντα και οι υπηρεσίες αυτές απευθύνονται στον ίδιο συναλλακτικό κύκλο, που αποτελείται από καταναλωτές, είτε επαγγελματίες και εξειδικευμένους χρήστες είτε όχι, οι οποίοι χρησιμοποιούν στο πλαίσιο των εργασιών τους/τομέα δραστηριότητάς τους τα οχήματα και μηχανήματα αυτά, είναι ευλόγως προσεκτικοί και ενημερωμένοι και διαθέτουν τη συνήθη πληροφόρηση.
Περαιτέρω, μεταξύ των αντιπαρατιθέμενων σημείων, υφίσταται υψηλού βαθμού ομοιότητα, οπτική και εννοιολογική, αναφορικά με την απεικονιστική ένδειξη αυτών, καθώς και τη χρωματική τους σύνθεση. Συγκεκριμένα, το σημείο που χρησιμοποιούν οι εναγόμενες εταιρίες, προς διάκριση των προϊόντων και υπηρεσιών τους, αποτελείται από το σχήμα ορθογώνιου παραλληλογράμμου, όπως ακριβώς και τα φημισμένα σήματα της ενάγουσας, εντός του οποίου σχηματίζονται δύο αυτοτελή και διακριτά μεταξύ τους σχήματα, ήτοι ενός ορθογωνίου παραλληλογράμμου, χρώματος κίτρινου και ενός τετραγώνου, χρώματος μαύρου, μικρότερου σε έκταση από αυτή του ορθογωνίου παραλληλογράμμου, όπως ακριβώς και τα φημισμένα σήματα της ενάγουσας.
Το γεγονός ότι τα δύο αυτά μικρότερα σχήματα, στο σημείο που χρησιμοποιούν οι εναγόμενες, βρίσκονται σε αντίθετη διάταξη, σε σχέση με τη διάταξή τους, στα σήματα της ενάγουσας, ήτοι προηγείται το τετράγωνο σχήμα και στα δεξιά αυτού -σε οριζόντια διάταξη- ακολουθεί το ορθογώνιο παραλληλόγραμμο, σε αντίθεση με τη διάταξή τους, στα σήματα της ενάγουσας, όπου προηγείται το σχήμα του ορθογώνιου παραλληλόγραμμου και στα δεξιά αυτού ακολουθεί το σχήμα του τετραγώνου, δεν αναιρεί την ως άνω συνολική εντύπωση ομοιότητας, που προκαλείται από τα συγκρινόμενα σημεία, αφού ο καταναλωτής στον οποίο απευθύνονται τα συγκρινόμενα προϊόντα και οι υπηρεσίες, δεν υπεισέρχεται σε λεπτομερή εξέταση και ανάλυση των σημείων που διακρίνουν τα προϊόντα αυτά και οι σχετικές υπηρεσίες, αλλά εμπιστεύεται, στη γενική εντύπωση που του προκαλούν τα συγκρινόμενα σημεία, την ατελή εικόνα που έχει συγκρατήσει στη μνήμη του.
Ειδικότερα, αποτελεί δίδαγμα της κοινής πείρας, αλλά και επιστημονικό συμπέρασμα ότι τα κύρια χαρακτηριστικά, τα οποία ο εγκέφαλος αναπαράγει και, κατ’ αρχήν, αναγνωρίζει είναι τα γεωμετρικά σχήματα και οι δομικές τους αναλογίες και τα χρώματα που διαχωρίζουν τα σχήματα αυτά. Έτσι οι εναγόμενες, χρησιμοποιώντας τα ως άνω σήματα, παραπέμπουν ευθέως σε αυτά της ενάγουσας, δημιουργώντας σύγχυση και εγκαθιστώντας στο συναλλακτικό κοινό την πεπλανημένη αντίληψη ότι η επιχείρησή τους ανήκει στο οργανωμένο δίκτυο διανομής της ενάγουσας και ότι υπάρχει μεταξύ τους τουλάχιστον σχέση συνεργασίας. Οι διαφοροποιήσεις στα δευτερεύοντα χαρακτηριστικά των σημάτων των εναγομένων είναι είτε πληροφοριακού χαρακτήρα, αφού σε διαφορετική περίπτωση δεν θα διαφημιζόταν η επιχείρησή τους, είτε προσχηματικού χαρακτήρα, με την έννοια της δημιουργίας διαφορών, οι οποίες, όμως, είναι δυσδιάκριτες ή και αδιάφορες στον, ευλόγως προσεκτικό και ενημερωμένο καταναλωτή, που διαθέτει τη συνήθη πληροφόρηση. Ειδικότερα, τα υπόλοιπα στοιχεία που φέρει το χρησιμοποιούμενο από τις εναγόμενες εταιρίες σημείο, λεκτικά και απεικονιστικά, έχουν δευτερεύουσα και ελάχιστη διακριτική δύναμη, με αποτέλεσμα να μην μειώνεται ο βαθμός υψηλής ομοιότητας, ανάμεσα στα συγκρινόμενα σημεία και να μην μεταβάλλεται η κρίσιμη γενική εντύπωση, που προκαλείται από τα χρησιμοποιούμενα ως άνω σημεία. Έτσι, ο σχηματισμός κόκκινου χρώματος, που ομοιάζει με βέλος και είναι τοποθετημένος εντός του προαναφερομένου τετράγωνου, χρώματος μαύρου, δεν καταλαμβάνει ιδιαίτερη έκταση στο σύνολο του σημείου και δεν διασπά την ισορροπία και κυριαρχία των λοιπών χρωμάτων και σχημάτων, που αποτελούν το σημείο αυτό και τα οποία προσεγγίζουν οπτικά σε μεγάλο βαθμό τα σήματα της. ενάγουσας.
Επιπλέον, η χρήση των λέξεων «Μηχανήματα», «Machinery» «Sales», «Rental» και «Services», τις οποίες οι εναγόμενες χρησιμοποιούν εντός του ορθογωνίου παραλληλογράμμου, κίτρινου χρώματος, κάτωθι της επωνυμίας τους «…» ή «…», δεν έχουν ιδιαίτερη διακριτική δύναμη, ικανή να αποτρέψει τη συνολική εντύπωση ομοιότητας, μεταξύ των συγκρινομένων σημείων, καθότι πρόκειται για κοινότυπες και περιγραφικές λεκτικές ενδείξεις. Ομοίως, όμως, και η χρήση από τις εναγόμενες της λεκτικής ένδειξης «…» ή «…», με μαύρη γραμματοσειρά, που αποτυπώνει την επωνυμία και το διακριτικό τους τίτλο, αλλά και το επώνυμο του τετάρτου των εναγομένων, διαχειριστή και μοναδικού εταίρου της τρίτης εναγομένης, χρησιμοποιείται από αυτές με τέτοιο τρόπο, που δίδει την εντύπωση στο οικείο συναλλακτικό κύκλο ότι οι εναγόμενες εταιρίες είναι ενταγμένες στο εξειδικευμένο και επιλεγμένο δίκτυο διανομής της ενάγουσας, αφού κάθε μέλος του δικτύου διανομής της τελευταίας, προκειμένου να διακρίνεται από άλλους ανεξάρτητους εμπόρους, πoυ εμπορεύονται προϊόντα της ενάγουσας, χρησιμοποιεί το όνομά του/επωνυμία του, επί των φημισμένων σημάτων της και συγκεκριμένα εντός του ορθογωνίου παραλληλογράμμου, κίτρινου χρώματος, ήτοι στο ίδιο επί του σημείου τους σχήμα, που οι εναγόμενες εταιρίες έχουν θέσει την επωνυμία τους με μαύρη γραμματοσειρά. Λόγω ακριβώς του υψηλού αυτού βαθμού ομοιότητας της συνολικής εντύπωσης των συγκρινομένων σημάτων της ενάγουσας και του σημείου που οι εναγόμενες εταιρίες χρησιμοποιούν, της φύσης των προϊόντων που αυτά διακρίνουν, του τρόπου διανομής τους, του εύρους της φήμης των σημάτων της ενάγουσας, της έντασης του διακριτικού τους χαρακτήρα, που έχουν αποκτήσει επιγενόμενα, με την εντατική χρήση και διαφήμιση στις επιχειρηματικές συναλλαγές, της διαρκούς χρήσεώς τους, της μοναδικότητάς τους, καθόσον δεν έχουν φθαρεί, χρησιμοποιούμενα κατά τρόπο ευρύ από τρίτους, της ιδιοτυπίας τους στην εν γένει εμφάνιση και την εκφραστική τους δύναμη, αφού ουδείς άλλος ανταγωνιστής χρησιμοποιεί, προς διάκριση των ομοειδών προϊόντων που εμπορεύεται αυτού του είδους το σημείο, με το συγκεκριμένο σχήμα, διαστάσεις και χρώμα, της ιδιαιτέρας θετικής εκτιμήσεως του συναλλακτικού κοινού, αναφορικώς με τα προϊόντα που διακρίνουν, ο καταναλωτής στον οποίο απευθύνονται τα συγκρινόμενα προϊόντα, συνειρμικά συσχετίζει και συνδέει τα τελευταία (αφού εννοιολογικά και οπτικά τα σημεία που διακρίνουν τα αντιπαρατιθέμενα προϊόντα συμπίπτουν), δεδομένου και του ότι έχει συνδέσει τη σχηματική και χρωματική απεικόνιση των σημάτων της ενάγουσας με την επιχείρησή της και τα σήματά της αυτά έχουν καθιερωθεί στις συναλλαγές και έχουν αποκτήσει ιδιαίτερη διακριτική δύναμη.
Εξάλλου οι εναγόμενες, μεταξύ άλλων αποδεικτικών στοιχείων, προσκομίζουν μετ’ επικλήσεως διάφορα έγγραφα, στα οποία αποτυπώνονται σήματα ανταγωνιστριών της ενάγουσας εταιριών, τα οποία, ωστόσο, δεν παρουσιάζουν ομοιότητα με τα σήματα αυτής, δοθέντος ότι -πλην της ομοιότητας του κίτρινου και ενδεχομένως του μαύρου χρώματος- τα σήματα των ανταγωνιστριών αυτών εταιριών φέρουν κυρίαρχα και με έντονη διακριτική δύναμη διάφορα λεκτικά και απεικονιστικά σημεία.
Επισημαίνεται παρενθετικά, ότι ομοιότητα δεν υφίσταται μεταξύ των φημισμένων σημάτων της ενάγουσας και του ετέρου σημείου που χρησιμοποιούν οι εναγόμενες εταιρίες, το οποίο συνίσταται σε απεικόνιση ενός ορθογωνίου παραλληλογράμμου, που αποτελείται από ένα μικρότερο τμήμα τετραγώνου σχήματος και χρώματος κίτρινου, εντός του οποίου υπάρχει ένας σχηματισμός που ομοιάζει με αιχμή βέλους, χρώματος κόκκινου και από ένα μεγαλύτερο τμήμα παραλληλογράμμου σχήματος και χρώματος μαύρου, τοποθετημένο δίπλα και δεξιά του πρώτου τμήματος, ενώ εντός του μεγαλύτερου παραλληλογράμμου τμήματος αναγράφονται με κεφαλαίους χαρακτήρες και με κίτρινη γραμματοσειρά η λέξη «…» και με λευκή γραμματοσειρά η λέξη «Μηχανήματα», με την δεύτερη λέξη τοποθετημένη κάτω από την πρώτη και, συνεπώς, στην περίπτωση αυτή ο ανωτέρω κίνδυνος συσχέτισης αποκλείεται, όπως όμοια έκρινε, ως προς το ζήτημα αυτό το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο.
Με τις ενέργειές τους αυτές, οι εναγόμενες εταιρίες, καθώς και ο τέταρτος των εναγομένων, ως μοναδικός εταίρος και διαχειριστής της τρίτης εναγομένης, με προσωπική οικονομική του ανάμιξη στην επιχειρηματική δράση της τελευταίας, επιχειρούν να εκμεταλλευθούν τα σήματα φήμης της ενάγουσας, χρησιμοποιώντας σημείο πανομοιότυπο αυτών, προκειμένου να επωφεληθούν από την έλξη που αυτά ασκούν, τη φήμη και το κύρος τους, καθώς και να εκμεταλλευθούν, χωρίς εύλογη αιτία χωρίς να καταβάλουν κανένα χρηματικό αντίτιμο και χωρίς οι ίδιες να μοχθήσουν προς τούτο την εμπορική προσπάθεια που καταβάλει η ενάγουσα για να οικοδομήσει και να εδρεώσει τη φήμη των σημάτων της.
Έτσι, υφίσταται πρόδηλη και καταχρηστική εκμετάλλευση της διαφημιστικής λειτουργίας των σημάτων της ενάγουσας και προσπάθεια αντλήσεως αθέμιτου οφέλους από το καλό της όνομα, αφού ελλοχεύει ο κίνδυνος να μεταφερθεί και να συνδεθεί η εικόνα των φημισμένων προγενεστέρων σημάτων της, με τα προϊόντα και στις υπηρεσίες, που καλύπτει το χρησιμοποιούμενο από τις εναγόμενες εταιρίες σημείο, οπότε θα διευκολυνθεί η εμπορία τους από τη σύνδεση αυτή. Και τούτο διότι το συναλλακτικό κοινό προσελκύεται από το ίδιο, το μεταγενέστερο σημείο, που φέρουν τα προϊόντα που εμπορεύονται στην Ελλάδα οι εναγόμενες εταιρίες, το οποίο είναι παρόμοιο με τα φημισμένα προγενέστερα σήματα της αντιδίκου τους και αγοράζει το προϊόν που αυτό αντιπροσωπεύει, υπολαμβάνοντας πεπλανημένως ότι τα προϊόντα αυτά και οι υπηρεσίες παρέχονται από εξουσιοδοτημένους διανομείς της, που δραστηριοποιούνται στην αγορά, υπό τον αυστηρό έλεγχο και τεχνική επίβλεψη αυτής, καθώς και ότι τα προϊόντα και οι υπηρεσίες αυτές διαθέτουν τη χορηγούμενη εκ μέρους της (ενάγουσας) εγγύηση καλής λειτουργίας.
Εξάλλου, η, κατά τον παραπάνω τρόπο, χρήση σημείου πανομοιότυπου με τα σήματα της ενάγουσας, στις πινακίδες του καταστήματος των εναγομένων, σε διαφημιστικά έντυπα, κ.λπ., εν είδει διακριτικού γνωρίσματος, δεν εμπίπτει στο αναγκαίο από τις περιστάσεις μέτρο χρήσεως των σημάτων αυτών στα προϊόντα που έχουν δικαίωμα να διαθέσουν και τις υπηρεσίες επισκευής των χωματουργικών οχημάτων και μηχανημάτων (service), που εκτελούνται στο κατάστημά τους, αφού η διάθεση των οχημάτων και μηχανημάτων και των ανταλλακτικών, ως και η παροχή υπηρεσιών τεχνικής υποστήριξης (service), θα μπορούσε να έχει επιτευχθεί με την αναγραφή της επωνυμίας των εναγομένων εταιριών και απλή αναφορά ότι στο κατάστημα και στο συνεργείο τους διατίθενται οχήματα, μηχανήματα και ανταλλακτικά και παρέχονται υπηρεσίες service, που φέρουν τα παραπάνω σήματα.
Συνοψίζοντας όλα τα ανωτέρω, αποδείχθηκε ότι, η χρήση από τους εναγομένους ενδείξεων, που ομοιάζουν σημαντικά με τα κατοχυρωμένα σήματα της ενάγουσας, κατά τον παραπάνω τρόπο, χωρίς την άδεια ή τη συναίνεσή της, αποτελεί ευθεία προσβολή του απολύτου και αποκλειστικού δικαιώματος αυτής επί των επιδίκων σημάτων φήμης της και περαιτέρω ότι η ως άνω χρήση αυτή προκαλεί σύγχυση στο οικείο συναλλακτικό κοινό για τις οργανωτικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ της ενάγουσας και της επιχειρήσεως των εναγομένων, γεγονός που σταθμίζεται από τον καταναλωτή κατά την επιλογή του προμηθευτή του, αφού δίδεται η εντύπωση ότι η επιχείρησή τους είναι ενταγμένη στο οργανωμένο αποκλειστικό δίκτυο διανομής της ενάγουσας, με αποτέλεσμα η δημιουργία της πεπλανημένης εντυπώσεως να προσπορίζει σε αυτούς αθέμιτα οφέλη, καθώς η ένταξη στο δίκτυο διανομής της προσδίδει πρόσθετη διαφημιστική αξία στα πωλούμενα από αυτές προϊόντα και τις παρεχόμενες υπηρεσίες, λόγω των πλεονεκτημάτων που εγγυώνται (εγγύηση προέλευσης τεχνική υποστήριξη από εξειδικευμένα συνεργεία, κ.λπ.). […]
(Απορρίπτει την έφεση.)
