Σημαντική απόφαση εξέδωσε το Δικαστήριο της ΕΕ στην υπόθεση C-357/16 («Gelvora» UAB κατά Valstybinė vartotojų teisių apsaugos tarnyba) αναγνωρίζοντας ότι η έννομη σχέση μεταξύ εταιρίας είσπραξης οφειλών και οφειλέτη, ο οποίος δεν εκπλήρωσε τις απορρέουσες από σύμβαση καταναλωτικής πίστης υποχρεώσεις του, σε περίπτωση που η σχετική απαίτηση εκχωρήθηκε στην εταιρία αυτή εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας για τις Αθέμιτες Εμπορικές Πρακτικές καθώς και ότι οι πρακτικές τις οποίες χρησιμοποιεί η εισπρακτική εταιρία προκειμένου να εισπράξει την οφειλή εμπίπτουν στον όρο «προϊόν», κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο γʹ, της οδηγίας αυτής. Επίσης το Δικαστήριο έκρινε ότι στο πλαίσιο αυτό, δεν ασκεί επιρροή το γεγονός ότι η οφειλή επιβεβαιώθηκε με δικαστική απόφαση και ότι η απόφαση αυτή διαβιβάσθηκε σε δικαστικό επιμελητή προς εκτέλεση.
